Een glutenvrije cracker en een verlepte stengel selderij

Twee maanden geleden ging ik de uitdaging aan om het dieet te volgen van Medical Medium, de Amerikaanse bestseller-auteur Anthony William. Ik schrapte gluten, zuivel, varkensvlees, soya, suiker en mais uit mijn dieet en ging veel meer groenten en fruit eten. Hoe verging het mij? En ben ik klaar voor de volgende stap: selderijsap op een lege maag en nog meer supplementen?

Hongerig trek ik de koelkast open en scan ik met mijn ogen langs de producten die daar liggen. Sinds ik het Medical Medium-dieet volg is dat soms lichtelijk deprimerend, zeker als het einde van de week nadert. Ik kijk de hele keuken rond en tel wat ik 'mag' eten: één glutenvrije cracker, twee sinaasappels en een verlepte stengel selderij.

Toch mag ik niet klagen: ik voel me ondanks mijn ziekte de laatste maanden erg fit en energiek. Mijn darmen zijn stabiel, ik heb weinig krampen en mijn wc-gang is regelmatig en prima. Daarnaast ben ik twee kilo aangekomen na jaren van ondergewicht, en dat met een vrijwel compleet plantaardig dieet. Ook mijn gezin eet een stuk gezonder: mijn dochters (5 en 7) drinken sinds half maart elke dag een smoothie van wilde bosbessen, gember, selderij, spinazie, koriander en banaan, en zijn - even afkloppen - sindsdien niet meer ziek geweest.

Het steeds gezonder eten zie ik echt als een vooruitgang: ik begin 's ochtends ook met die groenten- en fruit-smoothie, tussen de middag eet ik vaak een warme lunch of salade, en ook 's avonds eet ik vooral 'plant based'. Tussendoortjes zijn dadels, noten en soms chips (vet is eigenlijk uit den boze bij MM, maar aardappels zijn Medical Medium-proof, dus ik sta het mezelf soms toe). Geraffineerde, toegevoegde suikers at ik al niet, behalve in een stukje pure chocola per dag.

Uitdagingen

Aan het begin van de uitdaging, toen ik startte met glutenvrij eten, de hoogwaardige omega-3 olie en de smoothies met rauwe selderij, kreeg ik een paar gekke 'kwaaltjes': af en toe weer een pukkel op mijn gezicht (dat had ik sinds mijn puberteit en zwangerschappen niet meer gehad), jeuk en een rare mondgeur. Dat ging allemaal vanzelf weer over, dus het doet me denken dat het afvalstoffen waren die mijn lichaam verlieten.

Verder voel ik me goed bij dit dieet, dus die aanvankelijke kwaaltjes zie ik als iets positiefs. Maar logistiek is het een enorme puzzel. Het MM-dieet is glutenvrij, wat inhoudt dat je geen brood, pizza en pasta mag eten, maar ook geen glutenvrije varianten: in de meeste zit mais, en dat staat ook op de zwarte lijst. Ik vond in de bio-winkel volkoren haverpasta, maar die was zo zuur dat het een bruine brei werd op mijn bord (kaas mag ook niet: de Italiaanse keuken is de grote verliezer bij het dieet van William).

De combinatie van verboden voedselgroepen is sowieso funest. Het dieet is grotendeels veganistisch, maar soya of tarwe zijn verboden, waardoor negentig procent van de vleesvervangers afvalt, omdat de meeste op basis zijn van soya- of tarwe-eiwit. Ook voor kaas, joghurt, melk en boter 'moet' je vervangers zoeken, maar mais- en soyaproducten vallen af, waardoor en merendeel van de veganistische kaas en joghurt ook niet in het winkelwagentje kunnen belanden.

Boodschappen doen was in het begin dus een vervelende zoektocht en tijdrovende klus. Ook in de biologische supermarkten moest ik elke verpakking van elk product lezen om het dan meestal gefrustreerd terug te zetten in het schap.

Heel soms was ik blij verrast: de veganistische kazen van de AH zijn gemaakt van kokos, en dat mag wel! Maar van de vier varianten die ze verkopen is er maar een echt lekker (de roomkaas van Violife). De rest heeft een hele nare zoetige bijsmaak en textuur. De feta bijvoorbeeld smelt als boter in je mond. Ik sta bekend als een alles-eter, maar dit product heb ik na een poging weggegooid. Het was volgens mij de eerste keer in mijn leven dat ik prima voeding in de vuilnisbak gooide.

De vegan joghurt gemaakt van kokos - je komt uiteindelijk altijd op haver of kokos uit - vond ik best lekker. Maar die is zo vet dat ik er na verloop van tijd misselijk van werd. Dat is ook het nadeel van kokos: dat bestaat vooral uit verzadigd vet, hetgeen het risico op hart- en vaatziekten verhoogt, net als dierlijke vetten.

Eetplezier

Na het eten van die zure haverpasta met groentensaus en de vettige, weeë feta kwam ik in een culinaire dip terecht. Want ik houd van eten. Ik kan echt ontzettend genieten van een vers maaltje dat met liefde bereid is. Na een paar weken van streng dieet werd het wel heel mistroostig.

Bovendien: de recepten die Medical Medium op zijn website en in zijn boeken publiceert, bestaan alleen maar uit groenten en fruit. En eerlijk: dan heb ik na een uur weer honger. De grootste bron van koolhydraten die hij gebruikt zijn aardappelen en zoete aardappelen, en na een paar weken wordt dat heel eentonig. Ik voeg daar zelf nog rijst en bonen aan toe, omdat ik het anders niet verantwoord vind zonder koolhydraten en zo weinig eiwitten.

Dus ik maakte aanpassingen: ik besloot af en toe wat soyasaus te gebruiken (alleen op sushi), een oogje dicht te knijpen als er een heel klein percentage soya of tarwe in een lekkere vega-schijf zat en zo nu en dan een ei te eten voor de eiwitten en smaak. Ik kocht af en toe die heerlijke salade van de Albert Heijn met rode kool, zoete aardappel, sla en hummus (en okee, een beetje feta). Bovenal stopte ik met het vervangen van voedingsmiddelen. Brood-, kaas-, joghurtvervangers: het smaakt toch allemaal net (of helemaal) niet.

In plaats van kaas doe ik nu hummus, kokosspread en guacamole op mijn crackers. En in plaats van pasta - pizza heb ik simpelweg opgegeven - eten we nu heel vaak aardappelen, rijst, bataat en pannenkoeken van kikkererwten-meel. In plaats van kaas doe ik nu sumak-poeder (zure besjes) door mijn Mexicaanse schotels. Dat heeft een totaal andere smaak, maar daardoor mis ik de kaas niet. Sowieso went alles: ik mis de kaas nu veel minder dan in het begin.

Helaas kan ik niet alles biologisch kopen, dat laat onze portemonnee nog niet toe. Dus daarin volg ik ook niet honderd procent de richtlijnen van Medical Medium, die ervoor pleit dat het het beste is als je alles 'organic' eet. Ik kan me voorstellen dat je je daardoor nog fitter gaat voelen.

Winst

De winst die ik ervaar is dat ik nog nooit zo gezond gegeten heb. Mijn dagelijkse menu met minimaal 500 gram groenten en fruit per dag vind ik een wonder. En hoe gezonder ik eet, hoe beter ik me voel. Mijn buik is stabiel en ik voel me energiek, fit en sterk.

Een prachtige bijvangst is dat mijn gezin zoveel gezonder eet dan eerst. Als ik mijn kleine kinderen gestoomde bataat, snijbonen met knoflook en een champignonburger met plezier naar binnen zie werken vervult me dat met trots. En dat is denk ik de belangrijkste les van dit experiment: zorg goed voor je lijf, koester het en maak jezelf sterk met groenten en fruit.

Zeker in Corona-tijd is dat een les die langzaam wordt ontdekt, ook door artsen en officiële instellingen en boodschap die steeds vaker het nieuws haalt. Als IBD-er is dat denk ik de grootste les die ik leerde: als ik voel dat ik een opvlamming krijg - die zijn bij mij licht, dat moet ik er wel bij zeggen - dan grijp ik niet meer naar de witte koolhydraten met kaas en jam zoals vroeger. Dat soort eten gaat er makkelijker in als je ziek bent, maar is op de lange termijn slechter voor je. Nu ga ik stug door met mijn groente- en fruitdieet, neem ik rust, en verdwijnt de opvlamming weer.

Volgende fase

So, what's next? In de volgende fase ga ik, naast de voedingssupplementen die ik al slik (hoogwaardige omega 3, voedingsvezel, K2, D3, T-glutamine, collageen en een natuurlijke multi), een aantal supplementen toevoegen die volgens Anthony William goed zijn voor mensen met Crohn en reumatische artritis. Dat zijn citroenmelisse, zinksulfaat en L-lysine. Daarnaast ga ik in de zomervakantie beginnen met het dagelijks drinken van vers selderij-sap op een nuchtere maag. Aan het einde van de zomer deel ik mijn bevindingen weer!

Wil je meer weten over IBD en voeding? Ik schreef een overzichtsartikel met alle diëten en voedingstips.